دانه های فلفل در واقع میوه های درختی گلدار از خانواده Piperaceae هستند.فلفل سیاه بومی هند است؛ با این حال ، ویتنام در حال حاضر بزرگترین صادر کننده فلفل سیاه در جهانه و بعد از آن هند، برزیل، چین و سریلانکا قرار داره. فلفل که تقریبا در هر سبکی از آشپزی استفاده میشه ، 20 درصد از کل تجارت ادویه در جهان را به خودش اختصاص داده.
تاریخچه فلفل سیاه:
در مصر باستان از این ادویه برای نگهداری از مومیاییها استفاده میشد. برای مثال سوراخ های بینی رامسس کبیر با دانههای فلفل پر شده بود تا به تمیز نگه داشتن بدن کمک کنه. بسیاری تصور میکردند که برای رفع بیخوابی و دندان درد هم میتونه موثر باشه.
همچنین، رومیان و یونانیان باستان فلفل سیاه را دوست داشتند. در واقع، کتاب آشپزی روم باستان، Apicius ،نوشته شده در سال 4 میلادی از این ادویه در 80٪ از دستور العمل های خود استفاده کرده.
بهترین روش نگهداری:
دانه های فلفل تند و تیزی خود را از یک ماده شیمیایی به نام Piperine دریافت می کنند که در میوه و دانه فلفل موجوده. پیپرین در واقع زمانی که در معرض گرما، هوا و نور قرار می گیره تجزیه می شه. بنابراین، دانه های فلفل و فلفل آسیاب شده باید به درستی نگه داری یا به سرعت استفاده بشن.
فواید و خواص فلفل سیاه:
- بهبود عملکرد مغز
- کنترل قند خون
- کاهش کلسترول
- کاهش التهاب
- آنتی اکسیدان و ضدسرطان